Zaterdagavond 19 september, de dag van de Dam tot Damloop 5M. We verzamelen rond 18.30 op station Zaandam. Ik (Marjanne) werk nog een bak koffie en banaan naar binnen alvorens het grote feest begint. Links en rechts rennen verschillende leerlingen inmiddels de benen al los. Termen als “energie verdelen” zijn hun volledig vreemd. Inmiddels is Fran6ca ook met de trein uit Den Helder aangekomen. # herewego!
Om 18.45 lopen we richting Dam tot Dam dorp. “Op loopafstand” zegt de folder. Er wordt alleen niet bij vermeld hoe lang die afstand precies is … dat blijkt 2,3 kilometer. Gezien onze vertrektijd van station Zaandam en de geplande starttijd, betekent dat een stevig wandeltempo en bijstellen van het programma: de wandeling geldt meteen als warming up (wel efficiënt) anders halen we de start niet op tijd (wat ook weer een stukje lopen is). Onderweg worden trappen, speeltuinen en waterbruggen met het grootste gemak meegenomen. Gelukkig komen we zonder natte voeten, inmiddels wel met bezwete rug, aan in het Dam tot Dam dorp. Verwelkomd door Visio-collega’s die ons versieren met de juiste accessoires om gezien te worden!
Voor de snelle rekenaars onder ons, er wordt dus vandaag in totaal ruim 13 kilometer gelopen …
De Race: LEF!
We snellen naar het startvak en krijgen van de organisatie nog wat lichtjes in onze handen gedrukt. We maken de spieren los, jumpen mee op de muziek, zwaaien naar Marten de Bruine (red: voorzitter Raad van Bestuur) die volgend jaar geen excuus heeft om buiten het startvak te staan ;-), tellen af en dan ineens het startschot. De energie is voelbaar en we gaan. De eerste kilometer is om voor we er erg in hebben, het tempo zit er goed in! Rond het tweede kilometerpunt nemen we even gas terug en genieten ook van de hele sfeer. Alle zintuigen staan open. Het valt me op dat Fran6ca een enorme sensitieve antenne heeft: zij voelt de energie van de mensen, de sfeer en weet feilloos wanneer bepaalde medeleerlingen of docenten in de buurt zijn. Bijzonder, echt een gave!
Het is druk, we halen lopers in en vice versa. Lopers die helemaal geen weet en zicht hebben op de beperking die Fran6ca heeft. Fran6ca leidt, ik volg. Ik leid, Fran6ca volgt. Het is een 8 km durende samenwerking waarin ik motiveer, goed luister en meesprint in de energie van Fran6ca. We doen het samen en heb enorm respect en bewondering voor haar lef. Meedoen mogelijk maken: eigenlijk probeer ik het vertrouwen dat zij in zichzelf heeft te bekrachtigen. Haar lef om dit avontuur met mij aan te gaan (niet geheel zonder risico, ik struikel weleens over een stronk in het bos of een gat in de weg …) gecombineerd met een geweldig loopvermogen zijn eigenlijk wel de belangrijkste succesfactoren deze avond! Hoewel ik probeer in te schatten wat haar mogelijkheden zijn, is het voor mij ook zoeken naar de goede balans zodanig dat zij zich ondersteunt voelt. Bij bochten en stoepranden ben ik extra geconcentreerd: wat is hoog en minder hoog, hoe hoog is dat dan. Scherpe bocht is vooral iets wat je kunt zien. Bruggen, kleine klinkers en vals plat is iets wat je voelt. Een felle lichtflits overkomt je. Ik geef zo goed mogelijk aanwijzingen of we lopen gedeeltes samen arm in arm. Fran6ca vertrouwt op zichzelf en mijn aanwijzingen. En op haar beurt motiveert Fran6ca mij: “Je begeleidde me echt super duper goed!”
Flitsen, muziek en aanmoedigingen
De Dam tot Dam by Night effecten zijn geweldig: we lopen door vuurvliegjes, gekleurde bomen, lampionnen en black lights. De onverwachte flitsen en laserstralen daarentegen zorgen voor een verblindend effect: een zonnebril was op momenten misschien ook handig geweest. De beats van de muziek helpen ons elke kilometer door en zorgen voor extra boost in de benen van Fran6ca: het tempo gaat direct omhoog onder luide kreten #herewego! Ook de aanmoedigingen aan de kant zorgen voor de juiste extra motivatie.
We wisselen rennen af met af en toe (snel)wandelen. Fran6ca staat echter geen moment stil en geniet van alles onderweg: “Ik ren misschien niet de hele tijd, maar geniet enorm. Ik voel de positieve energie." En daar gaat het om! Het gaat niet om de tijd, maar om de beleving, de ervaring: bij de finish komen we wel. Onderweg komen we enkele medeleerlingen tegen: “Visio!!!” wordt er groepen. Er wordt onderling aangemoedigd en de sfeer is super. Het gaat goed, en de panterhardloopschoenen (heel erg leuk!) zorgen voor de extra snelheid in de laatste kilometers. Dan zie ik het bord 7 kilometer en vertel dat: “Echt, nu al?!” Fran6ca breed lachend, weet dat de finish binnen 10 minuten in zicht komt, en de laatste 500 meter tel ik af. Nog 400, 300, 200 en dan ineens nog maar 25 meter. We rennen samen over de finish in een tijd van 1 uur 4 minuten, handen omhoog: YES, WE DID IT! De medaille wordt omgehangen, een flesje AA uitgereikt. De AAdrank (vind ik ook niet te drinken) zorgt vervolgens even voor wat onrust in de maag, maar gelukkig komt dat snel weer goed en overheerst vooral trots. Op Facebook laat Fran6ca weten: “Wat was het geweldig Dam tot Dam heb genoten volgend jaar doe ik zeker weten weer mee!”
Zien of gezien worden?
Terug in de trein naar huis praten we na en maken we een afspraak. Fran6ca gaat na de kerst een nieuwe uitdaging aan in Ermelo en we spreken af dat we blijven lopen, gewoon omdat het leuk is. Haar enthousiasme werkt inmiddels aanstekelijk (over meedoen mogelijk maken gesproken). Fran6ca: “... ik zei ook tegen haar (beste vriendin) als je hulp nodig hebt, wil ik je best wel helpen en dat gaan we dan ook doen." In 2016 staan we weer aan de start. Fran6ca is wel van het verkleden (wicked witch;-)) dus een paar lichtjes meer of minder …. volgend jaar gaan we dus over de top! Lichtjes, gekke hoeden en panterschoenen: als je zelf niet goed kunt zien, kun je er maar beter voor zorgen dat je gezien wordt! LOL!!
Lees ook de eerder verschenen blogs