"Ik dacht eigenlijk dat ik het wel afkon zonder witte stok", vertelt Bea Sibon (65). "Een stok voelde als een achteruitgang. Dan ben je immers zichtbaar slechtziend. Daar moest ik me overheen zetten, maar ik ben zo blij dat ik dat heb gedaan. Het omgekeerde is namelijk waar: met mijn roltaststok kan ik zoveel meer!"
door Nienke Hoek, tekstschrijver
Zicht werd steeds slechter
Sinds haar tweede jaar is Bea slechtziend. Ze heeft nystagmus, een zenuwaandoening aan de ogen, overgehouden aan een hersenvliesontsteking. Een jaar of drie geleden kreeg ze een oogbloeding, waarbij haar zicht verder achteruitging. "Stoepranden kon ik niet meer onderscheiden. Het lukte me vaak niet om daar goed vanaf te stappen en dan viel ik. Vanwege een hernia heb ik weinig gevoel in mijn voeten en als ik moe ben, zie ik nog slechter." Daarnaast wilde Bea zelfstandig kunnen reizen. "Ik wil geen beroep hoeven doen op mijn kinderen, mocht mijn man wegvallen."
Oefenen met stoklopen
Genoeg redenen om de hulp in te schakelen van Visio. Allereerst moest Bea leren stoklopen. "Ik heb inmiddels een goede armbeweging, maar in het begin rolde ik de stok te breed naar de zijkanten, zo was de reikwijdte onnodig groot. Op die manier was ik op straat bijna een gevaar voor medeweggebruikers. Ik heb geleerd om met een juiste armbeweging minder breed te rollen en nu kan ik er prima mee overweg. En een mooie bijkomstigheid van lopen met de stok: ik heb er een betere houding door gekregen. Ik kijk niet meer krampachtig naar de grond. Met de stok doe ik veel meer op gevoel en loop ik rechterop."
Zelf met openbaar vervoer reizen
Naast zelfstandig allerlei routes kunnen lopen, wilde Bea zelf met het openbaar vervoer reizen. "Onder begeleiding ging ik volop oefenen. De medewerker van Visio liet me bewust aanmodderen, maar zo leerde ik het wel. Daarnaast kreeg ik allerlei tips. Voorheen durfde ik bijvoorbeeld niet zelf een trein in te stappen. Bang om tussen het perron en de trein te belanden. Nu weet ik waar ik het knopje moet zoeken om de treindeuren te openen en pak ik met mijn linkerhand de leuning om erin te stappen. Verder heb ik geleerd hoe ik het handigst op een roltrap stap en hoe ik de lift bedien op een station. Het is ontzettend fijn dat iemand van Visio je daarbij helpt."
Goed opletten met oversteken
Bea gebruikt haar roltaststok nu een half jaar. Ze gaat overdag en op voorwaarde dat het licht goed is, alleen met de bus naar de stad en loopt met gemak bekende routes tot zelfs drukke winkelstraten. "Stoplichten kan ik nog goed zien. Op andere plekken is het uitkijken geblazen. Ook al steek ik mijn stok naar voren, dan nog moet ik goed luisteren en wachten totdat ik denk dat al het verkeer voorbij is. Daarna steek ik pas over. Een automobilist en een fietser hebben me al bijna een keer aangereden, omdat ze mijn uitgestoken stok niet zagen. Dat is schrikken geblazen en onnodig. Het is dus echt belangrijk dat er via de Dag van de Witte stok wordt opgeroepen om te stoppen voor de witte stok. Het belet me gelukkig niet om erop uit te gaan, want het stoklopen heeft me zoveel gebracht."
Korte stukjes werden lange treinreizen
"Voorheen durfde ik maar korte stukjes naar buiten, nu kom ik op veel plekken", vertelt Bea tot slot. "En ik hoef veel minder beroep meer te doen op anderen. Ik reis zelfstandig met de bus naar kennissen en ik neem zelfs de trein van Eindhoven naar Den Bosch om mijn schoonzus te bezoeken. Ik heb echt mijn wereld vergroot, ik kan het iedereen aanraden."