Odette in het kort; Ze is 36 jaar, woont samen met haar vriendin in Zeewolde en is als tandemstoker verbonden aan de Paracycling selectie (KNWU). Samen met haar piloot, Kim van Dijk, rijdt zij nationale wedstrijden en vertegenwoordigt ze Nederland bij internationale wedstrijden (UCI). Haar ultieme wens is om samen met Kim naar de Paralympics te gaan in Rio de Janeiro. Visio ondersteunt hen om deze wens in vervulling te laten gaan. Als ze officieel wordt voorgedragen voor NOC NSF, weet ze het zeker: Odette gaat voor goud.
Het ging eigenlijk altijd goed. Totdat ik in 2005 een ongeluk kreeg met mijn fiets. Ik ben al vanaf mijn geboorte slechtziend, ging naar een gewone school, had een gewoon leven. Lezen, leren, tv-kijken en mijn mail beantwoorden gaan nog steeds goed. Ik heb staar en retinitis pigmentosa. Mijn zicht is nog 50%, maar de koker van 5 graden bemoeilijkt de boel. Ik was niet anders gewend, dus toen ik na het ongeluk in contact kwam met een nieuwe oogarts in Eindhoven werd ik geconfronteerd met het feit dat ik eigenlijk best veel deed met zo weinig zicht en vielen er dingen op zijn plek. Nu begreep ik waarom ik altijd zo onhandig was, zo snel moe en zoveel blauwe plekken had. Het was een opluchting, maar confronterend tegelijk.
Nieuwe richting
Juist nu ik mijn opleiding tot grafisch vormgever had afgerond. Notabene één van de meest visuele beroepen die er zijn. Ik kwam in contact met Visio in Eindhoven. Door groepsgesprekken, ontmoetingen met lotgenoten, en het meedenken van maatschappelijk werkers en een psycholoog ben ik me opnieuw gaan oriënteren op mijn toekomst. Wat kan ik nog wel? Wat wil ik? Ik besloot om Cultureel Maatschappelijke Vorming te gaan studeren. Voor die opleiding heb ik zelfs nog kort stage gelopen bij Visio. Maar dat was zo confronterend. Dan moest ik mensen begeleiden die met dezelfde problemen worstelden als ik. Ik ben toen overgestapt naar Vluchtelingenwerk Brabant Centraal.
Een vruchtbare samenwerking en het begin van een sportcarrière
Tijdens mijn studie leerde ik Jesse kennen. Het was niet alleen een toevallige, maar direct ook een vruchtbare samenwerking. Het werken met een sociaal/maatschappelijk doel in combinatie met onze grafische en communicatieachtergrond bleek een gouden formule. Deze formule is de basis van onze onderneming ProjectstudioTwee. In dezelfde periode begon ik met roeien. Naar mijn mening dé sport voor slechtzienden of blinden. Je roeit op techniek en hebt er je ogen niet voor nodig. Het ging in "no time" heel goed en roeide ik wedstrijden. Toen kwam er een talenten dag van het NOC/NSF waar je kon laten zien wat je in huis had. Ik viel op en al snel werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan een kennismakingsweekend voor de Paratriatlon. Ik had talent.
Van het één kwam het ander
Mijn sportcarrière zat in de lift. Maar met mijn huwelijk ging het minder goed. Het één was overigens niet direct het gevolg van het ander. Ik moest gaan verhuizen. Kwam mezelf tegen, omdat ik me realiseerde dat ik toch niet zo zelfstandig was als ik dacht. Een periode waarin ik opnieuw contact heb gezocht met Visio. Ook kreeg ik na diverse triatlons last van mijn knie. Hardlopen ging niet goed meer, maar wielrennen was niet belastend. Ik werd benaderd door Kim van Dijk met de vraag of ik met haar een World Cup wilde rijden in Spanje. Een wens ging in vervulling. Voor het eerst van mijn leven reed ik in Segovia, Spanje, een wereldbekerwielerwedstrijd. Daarna vond het Nederlands kampioenschap plaats waar we goud wonnen. De start van een glorieuze sportcarrière.
Dilemma
Mijn voornemen om intensief te revalideren bij Visio Het Loo Erf werd aan het wankelen gebracht door de mogelijkheden die ik op mijn pad kreeg als sporter. Ik heb inmiddels de A-status, kan leven van mijn sport en heb een nieuwe liefde in mijn leven. Wat wil ik? Nu revalideren of alles op alles zetten om naar de Paralympics te kunnen in Rio? Beiden vragen een tijdsinvestering en mijn volle inzet. Ik koos voor het laatste. Op dit niveau sporten brengt zoveel moois. Ik krijg de kans om veel van de wereld te zien, ontmoet bijzondere mensen en kan op deze manier ambassadeur zijn voor andere slechtzienden en blinden. Ook omarmen Kim en ik als tandemteam Two2Rio stichting Gijsje Eigenwijsje, die ervoor zorgt dat gezinnen met een kind met een levensbedreigende ziekte een weekje weg kunnen. Door het fietsen zetten we die stichting op de kaart. Mijn beperking blijft en de keerzijde van een actief leven is dat je jezelf tegenkomt. Ik ben nu eenmaal sneller moe dan Kim bijvoorbeeld en moet altijd gebracht en gehaald worden. Het dwingt me om keuzes te maken. Te vertellen hoe het met me gaat, want dat zie je niet aan de buitenkant. Dat is nog steeds niet altijd makkelijk, dat is een proces.
Ik ga voor goud
Ik denk dat we afgelopen seizoen wel hebben bewezen dat we thuis horen op de spelen en ik denk dat we er goed voor staan om naar te Paralympics gaan. Dat zou natuurlijk fantastisch zijn. Sporten is voor mij dé manier om je wereld groter te maken. Dit kan ik iedereen aanraden. Als we naar Rio mogen, dan ga ik voor goud!
Meer informatie over de verrichtingen van Odette en haar piloot Kim lees je op de website van Two2Rio.