Visio maakt gebruik van cookies

Deze website maakt gebruik van cookies om de inhoud af te stemmen op uw wensen, verbeteringen aan te brengen, maar ook om d.m.v. online trackers, die pas actief zijn na uw expliciete toestemming, om de koppeling met social media eenvoudiger te maken. Lees meer over ons cookiebeleid

Ghana - Holistisch ontwikkelingsprogramma voor kinderen met visuele beperking (0-6 jaar)

Zo’n 1,5% van de Ghanese bevolking heeft een visuele beperking. Dat zijn zo’n 500.000 mensen; jong en oud. De wil vanuit de overheid om deze mensen goede zorg en goed onderwijs te geven, is er. Maar hoe regel je dat in een land met 37 miljoen mensen die in 254 districten wonen en ieder hun eigen wetten en gebruiken hebben?
 

Met hulp van de kerk

Ghana is zeer christelijk. Op iedere hoek van de straat, op ieder voertuig, zie je uitingen van het geloof. Het is bijna vanzelfsprekend dus dat je bij de goed georganiseerde kerk uitkomt om inclusief onderwijs te gaan organiseren. In dit geval bij de Presbyterian Health Services of Ghana, dat nauwe contacten onderhoudt met de overheid en waar Visio al nauw mee samenwerkte.
 

Focus: op zes districten en op kinderen tot 6 jaar

De pijlers op alle 254 districten tegelijk richten, is een illusie. Dus is gekozen om eerst te concentreren op zes districten waar al behoorlijk wat voorzieningen zijn. Zo kennen deze districten al scholen voor blinden en scholen met aparte units voor slechtzienden. Een tweede focus was die op kinderen van 0–6 jaar, waarbij de ambitie is gedefinieerd om meer kinderen met een visuele beperking in te laten stromen in het reguliere onderwijs.

Visio heeft vanaf de start van het programma in 2018 samen met de partner onder meer deze acties ondernomen:
  • Veel scholen in de geselecteerde districten werken al met klassenassistenten. Dat zijn mensen die vrijgemaakt worden om kinderen met een beperking te kunnen ondersteunen. Kennis van visuele beperkingen echter hebben zij niet. Zij krijgen daar nu een opleiding in.
  • De uitdaging is om visuele beperkingen op zo vroeg mogelijke leeftijd te herkennen. Om dat te stimuleren, zijn bepalende mensen uit een gemeenschap bij elkaar gebracht. Dat zijn stamhoofden, verpleegkundigen en maatschappelijk werkers. Zij volgen samen trainingen in het herkennen van visuele beperkingen en maken zich het belang eigen van tijdig doorverwijzen.
  • Er vindt een intensieve lobby plaats om vanuit de overheid meer geld beschikbaar te stellen om hulpmaterialen aan te schaffen, zoals brillen, loepen, enz. Daar is namelijk een groot tekort aan. En een ketting is nu eenmaal zo sterk als de zwakste schakel: als je wél investeert in training en screening, maar niet in materialen, dan gaat die ketting vroeg of laat kapot.
     

Wat is de grootste uitdaging in Ghana?

De wetten zijn er. De structuur om die wetten na te leven nog niet. In een zo uitgestrekt land, met zo’n grote diversiteit in districten en zo’n groot percentage aan kinderen met een visuele beperking is dat een complexe uitdaging. De kerk is de verbindende schakel. Maar daar ligt nu ook de primaire uitdaging vanuit Visio: zorgen dat die kerk zich eigenaar gaat voelen van de uitdaging. Als dat gebeurt, als de kerk zich proactief in gaat spannen om inclusief onderwijs te implementeren en als zij de overheid daar in meekrijgt, dan kunnen er mooie dingen gebeuren in Ghana.