Visio maakt gebruik van cookies

Deze website maakt gebruik van cookies om de inhoud af te stemmen op uw wensen, verbeteringen aan te brengen, maar ook om d.m.v. online trackers, die pas actief zijn na uw expliciete toestemming, om de koppeling met social media eenvoudiger te maken. Lees meer over ons cookiebeleid

Waar een wil is, is een weg

Geplaatst op 03-07-2014 - 08:49


Een haalbaar doel

Het was afgelopen zondagochtend 08.45 uur; de dag dat ik mijn eerste 5 kilometers ging hardlopen in wedstrijdverband. Maar het was óók de zondag na de allereerste "Koningsdag", waarop ik met vrienden in Arnhem naar een feest ging en waarvan ik 04.00 uur thuis was. Ik had er dan ook een hard hoofd in, want al mijn energie was weg en die wekker bleef maar gaan. Uiteindelijk bevond ik mijzelf toch mans genoeg om de douche onder te gaan en snel een bak cruesli met yoghurt naar binnen te werken. Daarna op weg naar Haag Atletiek aan de Laan van Poot in Den Haag. Eenmaal daar begon de sfeer al op gang te komen en onderling kwamen de grote verhalen al naar boven omdat ik had gezegd “die 5 kilometer doe ik wel in 22 minuten". Waarop mijn buddy Judith naar me toe kwam met de volgende woorden: "jij mikt op de 22 minuten hè? Dat gaat mij niet lukken ben nog te vermoeid van de marathon in Rotterdam", waarop ik zei: “geen probleem”. Maar al te horen kreeg dat Jaap me dan wel wilde begeleiden. Jaap en ik gingen het gesprek aan: “Hoe snel wil je lopen Patrick dit ondanks je korte nachtrust en zware dag”. Ik zei: "onder de 25 minuten ben ik tevreden.”  Een haalbaar doel waarop werd gemikt.

Dat smaakt naar meer

Na inschrijving kreeg ik mijn startnummer, die "Trainer Annemiek" heeft opgespeld. Toen samen met Jaap 3 rondjes ingelopen op de baan en de laatste aanwijzingen besproken in verband met mijn visuele beperking. Na een groepsfoto met de hele club van Running Blind (Den Haag, Rotterdam, Amsterdam & Utrecht) zijn we naar de start gegaan. ik zei tegen Jaap: “dit is wel m'n eerste keer dus wil graag vooraan starten” (aangezien er toch 100 man aan de start stond). Vanaf dat moment ging het eigenlijk vanzelf; een praatje van de wedstrijdleiding over het parcours en de renners van Running Blind. Toen het startsein klonk nam mijn buddy de leiding en vroeg wat ik wilde waarop ik zei: “zo snel mogelijk uit de menigte weg” en dat deden we ook door een aantal commando's van Jaap gingen we een grote groep mensen voorbij en in ons eigen tempo van start eenmaal de duinen in ging het lekker de benen voelde goed desondanks de zware dag/nacht. Jaap hield via zijn horloge het tempo bij, dus het aantal minuten dat we per kilometer liepen. Sommige paden die waren nogal slecht begaanbaar met allemaal gaten, verkeersdrempels en wortels van bomen die het wegdek omhoog drukken. Obstakels waar de buddy alert op is en de slechtziende loper op attendeert. Ik zie nog 9% maar heb nog geen vlekken of verstoringen in beeld waardoor ik dus nog zelf kan lopen mits er goed gecommuniceerd wordt of er veranderingen zijn op het wandelpad. 22 minuten later het rondje bijna klaar en de eindstreep kwam steeds dichterbij…. Met als uiteindelijke eindtijd 23.05 minuten. Jaap en ik hebben elkaar bedankt met dit succes! Dat smaakt naar meer dus op naar de volgende hardloopwedstrijd, ik ben verkocht! En dit terwijl ik 3 maanden geleden mijn maatschappelijk werkster nog toelachte en het niet zag zitten…!

Op zaterdag 24 mei heeft Patrick opnieuw de daad bij het woord gevoegd en liep hij in wedstrijdverband 10 kilometer!

Meer informatie of zelf ook gaan (hard)lopen?
www.runningblind.nl of neem contact op met afdeling Den Haag,
E denhaag@runningblind.nl.

Reacties

Blog post heeft op dit moment nog geen reacties.
Abonneer