Visio maakt gebruik van cookies

Deze website maakt gebruik van cookies om de inhoud af te stemmen op uw wensen, verbeteringen aan te brengen, maar ook om d.m.v. online trackers, die pas actief zijn na uw expliciete toestemming, om de koppeling met social media eenvoudiger te maken. Lees meer over ons cookiebeleid

Rijden met een Bioptic – van beide kanten bekeken

Geplaatst op 04-10-2013 - 16:21

Laat ik beginnen met een schot voor open doel. Dat rijden met een Bioptic überhaupt mogelijk is, is natuurlijk geweldig voor de slechtzienden onder ons, die altijd zonder noemenswaardige problemen met hun slechtziendheid door het dagelijks leven gingen, maar net de kers op de taart misten in de vorm van een rijbewijs. Dat geldt zeker voor mij. Als autofanaat kan ik op 25 meter afstand vertellen welk merk en model een auto is. Of de velgen origineel zijn en met een beetje geluk zelfs de officiële naam van de kleur noemen. Maar om een nummerplaat goed te lezen, moet ik toch echt op een meter of 9 staan. En dat is 16 meter te weinig volgens de wet om een rijbewijs te halen.

23 en een half jaar zat ik naast vrienden en familie voorin de auto, om ‘actief mee te rijden’. Verkeerssituaties analyseren, kijken of de weg vrij is in moeilijke situaties en ik heb zelfs een paar keer geholpen ongelukken te voorkomen. Dat gaf me altijd een dubbel gevoel. Enerzijds blij dat ik verkeerssituaties best goed kan overzien, anderzijds gefrustreerd dat ik desondanks nooit mijn rijbewijs zou kunnen halen.
 

Meer vrijheid dankzij rijbewijs

Nu kan ik eindelijk het fenomeen autorijden vanaf de bestuurderskant bekijken, letterlijk. Het is een mooi gevoel om volledige controle te hebben over het voertuig dat je bedient. En ik probeer dit uiteraard zo goed mogelijk te doen. Het vertrouwen hebben dat andere bestuurders dit (meestal) ook doen, is iets wat ik heb moeten leren. Als fietser ben ik regelmatig bijna overreden door automobilisten die mij niet zagen of niet wilden zien. Dat zorgde voor zeer veel wantrouwen tegenover andere automobilisten toen ik rijlessen aan het nemen was. Gaandeweg werd dat minder en begon ik mij zekerder te voelen en te ‘bewegen’ in het verkeer. Alleen rijden vind ik nog steeds spannend. Het is heel raar om niemand naast je te hebben die meekijkt en die kan ingrijpen als het fout gaat. Elke beginnende automobilist schijnt dit te hebben. De twee grote verschillen met mij en de gemiddelde beginnende automobilist zijn: dat ik ouder ben én mij bewust ben dat ik niet alles kan zien en daarom extra voorzichtig ben. Het probleem met ouder zijn (en worden) is dat je meer nadenkt en minder risico’s durft te nemen, omdat je uit zelfbehoud allerlei ‘wat als’ scenario’s in je hoofd laat afspelen. Dus het devies is hier: gewoon doen, veel kilometers maken en het liefst alleen. Want wat is er nu mooier om niet meer van anderen of het openbaar vervoer afhankelijk te zijn.  Te gaan en te staan waar je wilt en wanneer je wilt? Oh wacht, dit geldt alleen voor bestuurders zonder Bioptic.

En hiermee komen we op de schijnvrijheid die de rijbevoegdheid met een Bioptic met zich meebrengt: Ik mag het land niet uit achter het stuur en ik mag alleen rijden van een uur ná zonsopgang tot een uur vóór zonsondergang. Het is een beetje het principe van een avondklok. Er schijnt een Europese wet te zijn, die het rijden met Bioptic mogelijk maakt, maar de betrokken landen mogen zelf bepalen wanneer ze deze gaan invoeren. Gelukkig is Nederland hier als eerste mee begonnen, goed voor mij. Nu het buitenland nog.
Minder goed voor mij is dat de rijtijden regel een Europees compromis is. Ik MOET dus elke keer wanneer ik alleen met de auto wegga in de gaten houden wanneer de zon op is gegaan en onder gaat. Dat zou zelfs betekenen dat ik ‘s winters met het openbaar vervoer moet reizen om op tijd op het werk te komen.  Of dat ik later moet beginnen en weer vroeg weg moet om op tijd thuis te zijn. Ik vraag me af hoeveel werkgevers dit gaan accepteren.

De meeste slechtzienden hebben extra licht nodig om goed te kunnen zien, maar om op die basis iedereen die met een Bioptic rijdt over deze ene kam te scheren, is natuurlijk onzin. Er zijn namelijk genoeg slechtzienden die juist moeite hebben met daglicht. Die buiten standaard rond lopen met een zonnebril en/of pet en bij schemering en ‘s nachts beter functioneren. Ik ben daar dus ook een van. Bovendien is men bij dit compromis-model vergeten dat de verkeersdichtheid ‘s avonds en ‘s nachts veel lager is dan overdag en hiermee de kans op ongelukken veel kleiner is. Bovendien worden bestuurders met een Bioptic nu gedwongen om aan de spits deel te nemen, wat meer risico’s met zich meebrengt.
 

Steun actie op Facebook

Daarom ga ik ervoor pleiten dat er een extra paragraaf in de wet voor rijden met een Bioptic komt die op individueel niveau uitzondering maakt voor het rijden tijdens de uren na zonsondergang en voor zonsopgang. Als u mijn actie wilt steunen, ga dan naar de Facebookpagina van Bioptic Drivers United.

Ik dank u alvast hartelijk!
 

Reacties

Blog post heeft op dit moment nog geen reacties.
Abonneer